MLEM: Agencja kosmiczna

Liczba ocen: 48 (Lista właścicieli)

Opis gry

Edytować

Jest rok 2075, władzę and Ziemią przejęły najinteligentniejsze stworzenia – koty. A po zaliczeniu pierwszego celu (przejęcia władzy nad Ziemią), logicznym krokiem wydaje się spróbowanie również z wszechświatem. Tak samo jak ludzie sto lat wcześniej, koty rywalizują pomiędzy sobą o to, kto uzyska przewagę w przestrzeni kosmicznej. Kto wygra ten zaciekły wyścig pełen kocich kłaczków oraz wybuchających rakiet i położy łapkę na nieskończonych skarbach Drogi Mlecznej?

W grę MLEM: Agencja kosmiczna może zagrać aż pięc graczy, którzy wcielą się w role kapitanów międzygwieznych wypraw. Będziesz wysyłał rakiety z kocionautami, o różnych zdolonościach, w kosmos, badając niepoznane planety, księżyce i wszystkie inne skryte zakamarki kosmosu. Gracz, któremu uda dostać się najdalej, zyskując tym prawdopodobnie najwięcej punktów, wygrywając tym samym grę. Jednak uważaj, bo liczba kociaków chętnych (i gotowych) kosmicznej przygody jest ograniczona ilość, a w momencie kiedy ich zasoby się skończą, kończy również gra.

Przygotowanie gry

Głównym elementem gry jest plansza (mata), która przedstawia kosmos i zawiera trasę z Ziemi do bliskich i oddalonych planetek, po której poruszać będą się wysłane przez graczy rakiety z kocimi astronautami.

Gracze podzielą pomiędzy siebie karty swoich ulubienych agencji kosmicznych, otrzymując do każdej po 8 znaczników kocionautów. Każdy z kocich astronautów dysponuje wyjątkowymi zdolnościami, jak na przykład zdolnością podwoić ilość zyskanych punktów za zdobycie księżyca czy planet. Inny potrafi np. wylądować na planecie, nawet jeżeli rakieta doznała wcześniej uszkodzeń.

Zaczynający gracz otrzyma jeszcze planszetkę rakiety, jej znacznik oraz wszystkie kości. W wypadku gry z jednym z zaawansowanych trybów, dodatkowe komponentny i przygotowania mogą być potrzebne – zgodnie z intstrukcją na konkretnym trybie.

Przebieg gry

W skład gry wchodzi maksymalnie 11 ekspedycji. Jednocześnie po każdej ekspedycji planszetkę rakiety przejmuje kolejny gracz.

W skład samej ekspedycji wchodzą 2 fazy:

1. Faza startu

W tej fazie (począwszy pierwszym graczem w kolejności), każdy kolejno umieści jednego ze swoich atronaurów na planszetkę rakiety. Pierwszy gracz umieści go na pierwsze w kolejności pole, jednocześnie stając się kapitanem załogi. Reszta graczy rozmieszcza swoich kocinautów kolejno na dalsze wolne miejsca na rakiecie. Następnie gracze umieszczą znacznik rakiety na głównej planszy.

2. Faza lotu

Gracz, który jest aktualnie kapitanem załogi (pozycja może ulec zmianie w trakcie lotu) rzuci wszystkimi dostępnymi koścmi. Na każdym polu na planszy jest zaznaczone, jakie liczby mogą zostać wykorzystane – reszta zostanie odłożona na bok. Jeżeli na żadnej z kości nie pojawiła się dozwolona liczba, ekspedycja kończy niepowodzeniem - awarią rakiety. Kocich astronautów udało się zachronić, i będą gotowi do kolejnej ekspedycji (zostaną zwróceni graczom).

Kości z dozwolonymi cyframi zostaną podzielone do grup o tej samej wartości, a kapitan zdecyduje, które z grup zostaną wykorzystane na dalszy lot (zawsze biorąc pod uwagę całą grupę). Jednak wszystkie kości wykorzystane do lotu (oprócz wyjątkowych sytuacji, patrz. reguły gry) zostaną odebrane z gry, a na dalszą ekspedycję zasób kości będzie o nie pomniejszony – a co za tym idzie, zwiększa się prawdopodobieństwo wypadku/awarii rakiety.

Po przesunięciu się na nowe miejsce w kosmosie, gracze mogą zdecydować wysiąść z rakiety na polu, na którym aktualnie znajduje się rakieta. Gracze postępują w kolejności odpowiadającej kolejności astronautów w rakiecie, począwszy od kapitana. Jeżeli ten zdecyduje się na opuszczenie rakiety, kapitanem zostaje dalszy kot w kolejności.

Dlaczego warto opuszczać statek kosmiczny? Oczywiście by uzyskać sławę, surowce oraz tak ważne punkty zwycięzstwa. Te można użyskać na poniższych polach:

1. Pole z księżycami – zazwyczaj zawiera więcej księżyców, gdzie austronauci kolejno zajmują pozycje s punktami począwszy od pola wartego najwięcej punktów.
2. Pole z planetami – na planetach może być więcej astronautów jednocześnie, a punkty podliczane są dopiero na końcu gry. Najwięcej punktów otrzyma agencja, która na daną planetę wysłała największą ilość astronautów.
3. Pole dalekiego kosmosu (ostatnie pole na planszy) – w momencie, kiedy rakieta dotrze na to pole, kapitan uzyska 7 punktów, pozostali członkowie obsady po 5 punktach.

Po skończeniu ekspedycji (awaria rakiety, ostatni astronaut opuści statek kosmiczny lub rakieta doleci na ostatnie pole na planszy), jeżeli nie była to 11. ekspedycja (patrz zasady gry – koniec gry), gracze w sposób opisany wyżej rozpoczynają kolejną wyprawę.

Koniec gry

Gra MLEM kończy się w momencie:

• Gdy żeton kosmicznej porażki dotrze do ostatniego pol ana torze (awaria statku podczas 11. ekspedycji)
• Gdy którykolwiek z graczy umieści na planszę wszystkich 8 (swoich) astronautów – wtedy gra kończy po dokończeniu aktualnej ekspedycji.

Na końcu gry gracze podliczą swoje punkty, dodając również punkty zyskane odkrywaniem planet (każda planeta daje 3 punkty 3 agencjom, które mają na planecie najwięcej astronautów). Gracz z największą ilością punktów wygrywa.

Przetłumaczono z oryginalnego tekstu użytkownika Zeus za jego uprzejmą zgodą.

Autor: Lithy

Inne nazwy tej gry planszowej

• MLEM: Space Agency
• MLEM: Vesmírná agentura